Kościół filialny Św. Idziego wzniesiono prawdopodobnie po 1666 r., remontowano w 1932 i 1958 r. Jest to budowla drewniana, o konstrukcji zrębowej na podmurówce ceglanej, jednonawowa, z prostokątnym prezbiterium zakończonym poligonalnie, z kwadratową wieżą od zachodu, o wnętrzu nakrytym sklepieniem, pozornym. Wyposażenie zachowało dwie rzeźby gotyckie z ok. 1400 r., barokowy ołtarz główny z XVIII w. i polichromię Oskara Krugera z 1922 r.