Widawa (niem. Weide) – rzeka w zachodniej Polsce. Prawy dopływ Odry. Nazwa rzeki pochodzi od prasłowiańskiego "vid" – kręcić, wić się. Źródła Widawy znajdują się we Wzgórzach Twardogórskich na wysokości 222 m n.p.m. we wsi Drołtowice na północny zachód od Sycowa. W pobliżu Namysłowa rzeka zmienia kierunek z południowego na zachodni. Uchodzi do Odry na 267 kilometrze jej biegu, poniżej Wrocławia, stanowiąc jednocześnie północną granicę miasta. Brzegi Widawy są uregulowane i obwałowane całkowicie lub częściowo. Porasta je sitowie, trzcina i trawa. Przez większą część swego biegu Widawa przepływa szeroką i płaską doliną o niewielkim spadku. Ze względu na płytkie koryto, często zalewa przylegające do niej łąki. Widawa stanowi centralną arterię wodną Równiny Oleśnickiej. Na Równinie Wrocławskiej rzeka tworzy meandry aż do granic Wrocławia. Od tego miejsca jej koryto jest w większości wyprostowane i obwałowane. Wody Widawy są pozaklasowe (główne wskaźniki: azot azotynowy, fosfor ogólny, miano coli), jedynie powyżej Wrocławia mieszczą się w III klasie czystości (2002 r.) Rzeka w okolicach Bierutowa od lat zarybiana jest pstrągiem.
Cytat - Wikipedia:
/Petroniusz/