Pierwotnie kościół klasztorny Benedyktynów, wymieniany już w 1341 r. Część starsza (trójnawowa hala) wzniesiona w latach 1380-1390 i ok. 1400 powiększona o wieżę. W XV w. dobudowano od północy kościół św. Jerzego. W 1505 r. połączono wnętrza obu kościołów, tworząc jeden orientowany, murowany z cegły budynek. W 1609 r. odnowiono i powiększono go o kruchtę południową, w 1799 r. ustawiono nowy hełm na wieży proj. Georga Wilhelma Hellera. Kościół restaurowano w 1933 r., zniszczony w 1945. odbudowany w latach 1960 i 1980, w tymże roku ponownie rozdzielony na dwie odrębne świątynie. Kościół południowy jest halowy, trzynawowy, w całości oskarpowany, z wieża od zachodu i kruchtą od południa. Kościół północny jest jednonawowy, salowy. Oba obecnie są pozbawione sklepień.
[kris_2] za: J. Pilch "Leksykon zabytków architektury Dolnego Śląska", 2005, 2011.